Gazetemiz HABERCİ’nin dünkü sayısında dikkatleri çeken çok önemli iki haber vardı.

    Biri halk sağlığı ile ilgiliydi.

    “Mersin Krom ile zehirleniyor” başlığını taşıyordu.

    Haberi sizler için özetleyeyim;

     “Mersin’de 2001 yılından buyana önlem alınmayan Şişecam Grubuna ait Krom San fabrikasının atıkları için uzmanlardan yetkililere, ‘halk zehirleniyor, harekete geçin’ çağrısı geldi. 

    Mersin Çevre Platformu adına yazılı bir açıklama paylaşan Mersin Tabip Odası Yönetim Kurulu Üyesi Dr. Sibel Ünlü Şişecam’a ait Mersin’deki Soda ve Kromsan Fabrikalarının çevreyi kirlettiğini ve alınmayan önlemlerin havaya, suya ve toprağa krom 6 bileşiklerinin yayılmasına neden olduğunu söyledi.

    Ünlü, “Seyirci kalma hali insanın doğa üzerindeki egemenliğinin yıkıcı boyutunu gösteren örneklerden ve de ilk olarak Max Horkheimer’ın kullanmış olduğu ‘Akıl Tutulması’ kavramının tezahür etmiş farklı hallerinden biridir.”

    Mersin’in yıllardır derinden kanayan yarasına dikkat çekiyordu ve çok ama çok önemliydi.

    İkinci haber ise ilk haberle tezat teşkil eden bir başlıkla çıktı.

    “Mersin tarım ve gıda ile büyüyor.”

    Mersin adına özellikle ekonomi açısından önemli, değerli ve sevindirici bir haber.

    Ama iki haberi vurgulama nedenim başka.

    Koyun iki haberi yan yana;

    Zehir bir yanda.

    Gıda diğer yanda.

    Market raflarında bile yanyana gelemeyecek, getirilemeyecek iki farklı olguyla içiçe  yaşıyor olmamızı göstermesi açısından önemli.

    Hem de yıllardır!.

    Sesimizi çıkarmadan!.

    Görmezden gelerek!.

    Duymazları oynayarak!

    Zehir soluduğumuzu bilerek, isteyerek!.

    Oysa bu şehir onlarca yıldır hiç yöneticisiz kalmadı.

    Valiler geldi.

    Valiler gitti.

    Belediye Başkanları geldi.

    Belediye başkanları gitti.

    Deve dişi gibi STK’larımız var.

    Onlarca meslek odası.

    Belki yüzlerce cemiyet, dernek platform.

    “Başkan” olmak için birbirlerinin gözlerini oydular da “zehirsiz Mersin” için kıllarını kıpırdatmadılar.

    Onlarca basın yayın organı.

    Mersin’e göz kulak oluyoruz ayaklarıyla kendilerine birinci sınıf vatandaş muamelesi isteyen yüzlerce sözde gazeteci, yazar, TV’ci, radyocu vs.

    Hiçbiri yazmadı.

    Hiçbiri çizmedi.

    Hiçbiri ağzını açmadı.

    Hiçbiri konuşmadı, konuşturmadı.

    Hiçbiri görmedi, göstermedi.

    Hiçbiri duymadı, duyurmadı.

    Gocunmadılar.

    Üstlerine alınmadılar.

    Defalarca yazdım.

    Bahse konu işletme dışında irili ufaklı daha onlarcası olduğunu dile getirdim.

    Duyurmak, dikkat çekmek için çaba harcadım.

    Sonuç sıfıra sıfır, elde var sıfır oldu benim açımdan.

    Yıllardır bölgede yetişen her türlü sebzeyi, meyveyi, yeşilliği, özellikle süs biberlerini yedi, içti, meze yapıp, keyfine baktı bu şehir.

    Biz yedik, komşu şehirlere de yedirdik.

    Yemeye, yedirmeye de devam edeceğimizden hiç kuşkum yok.

    Demem o ki;

    Siz aldırmayın Dr. Sibel Ünlü’ye ve uyarılarına.

    Rahat olun.

    Olmayan Akıl tutulmaz!.

    **

   GÜNÜN İĞNESİ..

   Anketler konuşuyor, konuşturuluyor her gün.

   Boş işleri, boş yapmayı bırakın derim ben.

   Sandık gelsin.

   Olması gereken olsun.

   Millet konuşsun!..

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “OLDU OLACAK, KIRILDI NACAK!..”