Eskilerin “Doktorun beceriksizliğini toprak örtermiş” özdeyişini çok severim.

    Çok şey anlatır.

    Özdeyişe en çok yakıştırdığım ise liyakatı çağrıştırmasıdır.

    Nerede diye aranıp durduğumuz, arar gibi yapıp aslında umurumuzda bile olmadığı için bir türlü bulamadığımız çok önemli bir öznedir liyakat.

    Yandaşlık, yoldaşlık, trollük ile teşne olup yan yolları geçim kapısı yapanlar yüzünden hayatımızdan çıkardığımız, insanlığımızdan kaçırdığımız en az ahlak kadar önemli ve değerlidir liyakat.

    Liyakatı yitirdik, artık ahlakta hızla terk ediyor bizleri.

    Sen ahlakı, liyakatı boş ver; düşünme bunları güzel kardeşim.

    Başımıza iş, eski köye yeni adet getirip icat çıkarma durup dururken.

    “Ne olayım o zaman” diyorsan söyleyeyim sana!.

    Yandaş ol yeter.

    Yoldaş olmakta aynı kapıya çıkar.

    Yeter ki bir tarafa yaman!.

    Yeter ki birilerinin adamı ol.

    “Evet efendim, sepet efendim” mantığını düstur edin kuş canına.

    “Gemisini kurtarana kaptan derler” sözü bizim için söylenmiştir; unutma..

    Liman sermayeye peşkeş çekiliyormuş.

    Denizimizi asbeste bulayıp zehirliyorlarmış.

    Alata’yı allem edip, kallem edip iç edeceklermiş.

    Akkuyu’lar da merdivensiz bırakılmışsın!.

    Atatürk Parkı’nın selası verilmiş, cenaze namazı üç vakte kadarmış.

    Balık çiftliklerine yem edilmişiz hep beraber..

    Trafik akmıyormuş araba selinden.

    Kaldırımlar yasaklanmış yayalara.

    Kadınlar boğazlanıyor bu ülkede.

    Küçücük bebelere sahip çıkamıyoruz.

    Cinayeti biliyoruz.

    Katili bulamıyoruz.

    Artık adalet sadece bir isimden ibaret mi kalmış bu kadim topraklarda.

    Olsun;

    Sen dert etme bu işleri kendine güzel kardeşim.

    Hele CHP kurultaya bir gitsin bak neler oluyor.

    Kurultay deyip geçme.

    Yine mi kurultay deme.

    Anketçi genel başkan değişse de olur, değişmese de ama,

    Türkiye’nin birinci partisine bir kurultayı çok görme.

    Kendilerini kurtaramazlarsa bu memleketi nasıl kurtaracaklar kardeşim diye düşün bir kere.

    Olumlu ol, olumlu düşün.

    Geçenlerde Tarsus belediyesi 3 milyon lira konser parası ödemiş bir sanatçımıza.

    Maaşları ödeyemiyorken konser parası nedir, adalet bu işin neresinde deme.

    Üç gün önce Tarsuslu hemşerilerimizin kulaklarının pası bir kez daha silinsin diye Candan Erçetin’i de getirdi aynı belediye.

    Beyefendi’nin sabahları beleş çorba servisini kaçırma.

    Yoldaş ol, üç çeşit yemek kapına gelsin.

    Beleşten ucuz yemeğini ye, bedava konserle eğlen, keyfini çıkar bu güzel memleketin.

    Eskiler “ekmek elden, su gölden” derlerdi böyle durumlarda.

    Demem o ki;

    Afiyet olsun.

    Yarasın gari!..

    **

    Sevdiğim laflar:

    “HERKES ETTİĞİNDEN UTANSIN!..”